Interview van Quirijn Dees
Met het onconventionele Pubert Jimbob wint Quirijn Dees de prijs voor Beste Belgische Studentenfilm op Anima Festival
Elk jaar zet het Anima-festival opkomend animatietalent in de kijker. Dit jaar behoort Quirijn Dees tot de laureaten. Hij won de prijs voor Beste Belgische Studentenfilm, gesteund door Amplo. Zijn unieke mix van animatie en geluid wist de jury te overtuigen. We spraken met hem over zijn parcours, zijn inspiratiebronnen, zijn innovatieve technieken en de making-of van zijn bekroonde film.
In Pubert Jimbob zit een jongeman gezellig thuis tot hij een bezoekje krijgt dat een bizarre achtervolging in gang zet. Het juryverslag noemt het ‘een verrassende creatie met een absurd grappige en onconventionele manier om de totaal onverwachte avonturen van een jonge man te vertellen. Een veelbelovende en radicaal eigenzinnige film.’ Maar check vooral zelf de trailer!
Je bent Nederlander, maar studeerde animatiefilm aan het KASK in België. Hoe kwam je daar terecht?
Dees: “Ik begon met een studie experimentele muziek en elektronische sound aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. ‘Sonologie’ heette dat, en het was een wat obscure opleiding waarin ik op een experimentele manier klankcreatie kon verkennen.”
“Tijdens mijn studies raakte ik geïnteresseerd in animatie. Ik tekende al mijn hele leven, maar zonder enige structuur. Op een bepaald moment wilde ik mijn tekeningen combineren met mijn geluidscomposities. Animatie kwam toen vanzelf op mijn pad. Muziek is een tijdsgebonden kunstvorm, en het voelde logisch om een visueel medium te verkennen dat ook met tijd speelt. Zo besloot ik verder te studeren aan het KASK om mijn kennis van animatie te verdiepen.”
Je film werd, dankzij zijn unieke stijl, door de Anima-jury omschreven als een echte ‘UFO’. Waar haal je de inspiratie vandaan?
Dees: “Mijn stijl is het resultaat van verschillende invloeden en experimenten. De personages zijn bijvoorbeeld gemaakt met 2D-tekeningen die ik vervolgens toepaste op een 3D-model. Eigenlijk zijn er per personage slechts twee tekeningen: één van de voorkant en één van de achterkant, zonder tussenliggende volumes. In eerste instantie deed ik dit uit efficiëntie: ik wilde snel personages creëren.”
“Maar ik vond dat hun gezichten wat leven misten. Toen begon ik EBSynth te gebruiken, een rotoscope-tool die beelden interpoleert tussen keyframes. Ik filmde acteurs, tekende keyframes van hun gezichten en liet EBSynth de tussenliggende frames genereren. Het resultaat was soms imperfect, met vervormingen, maar ik vond dat net een interessant effect. Sommige fouten heb ik gecorrigeerd, maar ik heb ook enkele onvolkomenheden behouden omdat ze iets speciaals toevoegden.”
“Voor de achtergronden gebruikte ik een mix van tweedimensionale afbeeldingen waaraan ik diepte toevoegde, en eenvoudige 3D-objecten. Dit is een snelle werkwijze waarmee ik een bepaalde esthetiek kan behouden terwijl ik efficiënt blijf werken.”
Wat waren de grootste technische en creatieve uitdagingen bij dit project?
Dees: “Creatief gezien had ik in het begin een centrale idee: een reeks bizarre situaties laten zien die een personage beleeft. Maar bij het schrijven van het scenario probeerde ik alles te verklaren en te rationaliseren. Dat maakte het verhaal uiteindelijk te zwaar en te logisch.
Op een bepaald moment nam ik een eerste versie van de dialogen op, en die duurde 17 minuten! Mijn docenten zeiden dat het onmogelijk was om dat binnen de deadline te realiseren. Dus moest ik het scenario helemaal herschrijven. Dat was een uitdaging. Maar uiteindelijk bracht die herschrijving me terug naar de essentie van het project: een opeenvolging van absurde en onvoorspelbare momenten. Daarmee was ik veel meer tevreden.”
“Technisch gezien vergde de animatie en het renderen veel tijd. Gelukkig had KASK een krachtige computer die ik bijna voortdurend kon gebruiken, omdat weinig andere studenten in 3D werkten. Ik had geluk, want als ik deze moest delen, zou het veel moeilijker geweest zijn.
Voor de stemopnames moest ik sommige sessies buiten de studio doen, met een microfoon die ik van school had geleend.”
“Uiteindelijk maakt ik mijn film met bescheiden middelen. Na mijn afstuderen heb ik nog enkele aanpassingen gedaan, en alles uiteindelijk gerenderd op mijn eigen laptop, die eigenlijk gewoon een standaard gaming-pc is.”
Wat zijn je verdere plannen? Werk je aan een nieuwe film?
Dees: “Ja, momenteel volg ik een master animatie in Zwitserland, aan de HSLU (Hogeschool van Luzern). Ik hoop mijn afstudeerfilm in juni af te ronden.”
Wij zijn alvast benieuwd waar je verbeelding je nog zal brengen!
Quirijn Dees won de prijs voor Beste Studentenfilm binnen de nationale competitie (kortfilms). Amplo schenkt de winnaar een geldprijs van € 1.000. Bekijk hier het volledige palmares van Anima 2025.
Met zijn prijs op zak en een geheel eigen experimentele aanpak, blijft Quirijn Dees zijn animatie-universum verder verkennen, deze keer vanuit Zwitserland. Een bewijs dat creativiteit geen grenzen kent! Bij Amplo zijn we trots om opkomend talent te ondersteunen en bij te dragen aan hun groei.